|
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ: |
9Ο
ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ |
|
ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: |
ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ |
|
ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ: |
ΔΑΣΚΑΛΑ |
|
ΜΑΘΗΣΙΑΚΟ
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ: |
ΝΕΟ ΓΝΩΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ |
|
ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΑ
ΣΤΟΙΧΕΙΑ: |
ΜΟΝΙΜΗ |
|
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΘΕΜΑ: |
ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ |
|
ΤΜΗΜΑ: |
Α2 |
|
ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΑΘΗΤΩΝ: |
21 |
Η δημιουργία μια φανταστικής ιστορίας βοηθά στην παραγωγή λόγου, διεγείρει τη φαντασία των παιδιών, καλλιεργεί τον προφορικό λόγο και δίνει την δυνατότητα έκφρασης και στα πιο δειλά παιδιά τα οποία έχουν μια καλή ευκαιρία για ομαδική συνεργασία.
Τα παιδιά διδάχτηκαν στο μάθημα η «Γλώσσα μου» το ΣΤ και το Η.
Γράφονται λοιπόν στον πίνακα κάποιες λέξεις που συναντήσαμε σε αυτά τα μαθήματα.
Στάθης
Ηλίας
Άλογο
Κάστανα
Μ΄ αυτές τις λέξεις τα παιδιά προσπαθούν να φτιάξουν μια φανταστική ιστορία. Κάθε παιδί ανακοινώνει ότι σκέφτηκε για να ξεκινήσουμε την ιστορία μας.
Το
παιδί που λέει κάτι που αρέσει σ΄ όλους το γράφει ο δάσκαλός και έτσι ξεκινάμε
το παραμύθι.
Μια φορά κι
έναν καιρό ο Στάθης και ο Ηλίας πήραν από τον στάβλο το άλογο
και ξεκίνησαν για το δάσος για να μαζέψουν κάστανα.
Ήταν πολύ όμορφα και το άλογο ανέβαινε από κάτι μικρά δρομάκια.
Όταν φτάσανε, δέσανε το άλογο κι άρχισαν να μαζεύουν κάστανα. Τα χεράκια τους πονούσαν από τα αγκάθια.
Μαζέψανε αρκετά αλλά ήταν ακόμη νωρίς. Έτσι σκέφτηκαν να ανάψουν μια φωτιά και να ψήσουν μερικά κάστανα. Βάλανε λοιπόν λίγα ξερά χόρτα και ξύλα που βρήκαν στο δάσος, ο Στάθης είχε μαζί του ένα κουτί σπίρτα κι έτσι ανάψανε τη φωτιά. Η φωτιά δυνάμωσε και τα παιδιά βάλανε κι άλλα ξύλα.
Φύσηξε όμως δυνατός αέρας και η φωτιά μεγάλωσε τόσο πολύ που έκαψε την ουρά του αλόγου. Τα παιδιά έριξαν λίγο νεράκι και άρχισαν φωνάζουν βοήθεια α α α!
Οι χωριανοί που είδαν από απέναντι τη φωτιά κάλεσαν την πυροσβεστική.
Τα παιδιά σε λίγο θα γινόταν κάρβουνο. Ευτυχώς δύο πυροσβέστες πέρασαν μέσα από τις φλόγες και τα γλίτωσαν.
Η φωτιά μέχρι να την σβήσουν, έκαψε πανύψηλα δέντρα. Μετά από λίγες μέρες ο Στάθης, ο Ηλίας και οι φίλοι τους έγραψαν μια μεγάλη πινακίδα και την τοποθέτησαν στο δάσος.
Στη συνέχεια κάθε ομάδα (οι ομάδες είναι τέσσερις) προσπαθεί να σκεφτεί μια περιπέτεια για να συνεχιστεί το παραμύθι. Συνεχίζουμε λοιπόν με την καλύτερη ιδέα. Μετά κάθε παιδί προσπαθεί να φανταστεί την εξέλιξη της ιστορίας και το τέλος. Έτσι ακόμη και τα πιο δειλά παιδιά κάτι σκέφτονται και το ανακοινώνουν μέσα στην τάξη.
Στο τέλος ο δάσκαλος διαβάζει το παραμύθι που τα παιδιά φαντάστηκαν και εκείνος έγραψε.
Μετά κάθε ομάδα ζωγραφίζει ένα τμήμα του παραμυθιού που επέλεξε και δίνουν κάποιο τίτλο στη ζωγραφιά τους. Όσα παιδιά δεν θέλουν να συνεργαστούν με την ομάδα τους ζωγραφίζουν μόνα τους.
Μπορεί επίσης να γίνει και δραματοποίηση, κάτι που αρέσει ιδιαίτερα στα παιδιά.
ΜΕΘΟΔΟΙ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ: ΟΜΑΔΟΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ - ΑΤΟΜΙΚΗ