ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ:

9Ο ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ:

ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΟΥ ΕΛΛΗ

ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ:

ΔΑΣΚΑΛΑ

ΜΑΘΗΣΙΑΚΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ:

ΝΕΟ ΓΝΩΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ

ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ:

ΜΟΝΙΜΗ

ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΘΕΜΑ:

 ΠΟΝΤΙΟΙ – ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ

ΤΜΗΜΑ:

Ε2

ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΑΘΗΤΩΝ:

24

                                                 

 

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

 

            Στα πλαίσια του μαθήματος της Τοπικής Ιστορίας οι μαθητές του 9ου Δημοτικού Σχολείου καλούνται να γνωρίσουν τις φυλές της Κατερίνης, τα ήθη και τα έθιμά τους. Καλούνται να γνωρίσουν, να κατανοήσουν και να αγαπήσουν τη γενέθλια γη, την παράδοση, τις αξίες της κοινωνίας τους.

            Η Τοπική Ιστορία μετατρέπει τους μαθητές σε ερευνητές, αφού αναζητούν την γνώση μέσα από διαφορετικές πηγές. Εμπλουτίζεται το λεξιλόγιό τους, προάγεται ο γραπτός και προφορικός λόγος. ΟΙ μαθητές επεξεργάζονται το υλικό που συγκεντρώνουν, συνθέτουν επεξηγηματικά κείμενα, διαδικασία που προάγει την κριτική ικανότητα.

            Κάποιες φορές οι πληροφορίες αντλούνται μέσα από λογοτεχνικά κείμενα. Εδώ οι μαθητές μαθαίνουν να ξεχωρίζουν το ουσιώδες, το σημαντικό. Ακόμη μαθαίνουν να «σπάζουν» λέξεις συναισθηματικά φορτισμένες και να βυθίζονται στην ψυχή που φυλακίζουν.

            Πιστεύω όμως πως πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στην επιλογή του θέματος – πτυχής όταν δουλεύουμε με παιδιά Δημοτικού. Γιατί ενώ η τοπική ιστορία μπορεί να γίνει εργαλείο για την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης και της αγωγής ευρύτερα μπορεί να καταλήξει άγονο τοπίο όπου η συμμετοχή των παιδιών θα ΄ναι μικρή και τα  οφέλη ακόμη μικρότερα. Συνεπώς το αντικείμενο μελέτης των παιδιών πρέπει να ΄ναι ελκυστικό και να ανταποκρίνεται στις δυνατότητές τους και τα ενδιαφέροντά τους. Είναι παράλογο και ανώφελο να γίνονται προγράμματα τοπικής ιστορίας όπου η συμμετοχή των παιδιών να ΄ναι ανύπαρκτη.

            Η τάξη μου αποτελείται από 5 ομάδες. Τα παιδιά έχουν συνηθίσει να δουλεύουν ομαδικά όπου και όταν κρίνεται αποτελεσματικό.

            Κατά την προηγούμενη διδακτική ώρα πραγματοποιήθηκε επίσκεψη στο Λαογραφικό μουσείο της ένωσης Ποντίων στην Κατερίνη. Εκεί οι μαθητές είχαν καταγράψει στο τετράδιό τους όσα τους έκαμαν εντύπωση, ονόματα εργαλείων και ειδών οικιακής χρήσης.

            Κάνοντας μια σύνδεση με τα προηγούμενα «ξαναταξιδεύουμε» στις περιοχές που ζούσαν οι Πόντιοι πριν έρθουν στην Ελλάδα. Μοιράζω σε κάθε μαθητή ένα έντυπο – κείμενο πληροφοριών σχετικό με την ξενάγηση στο μουσείο. Στο τέλος του κειμένου υπάρχει το «γλωσσάρι» όπου δίνονται εξηγήσεις στις λέξεις της Ποντιακής διαλέκτου που ΄ναι άγνωστες στα παιδιά.

            Το κείμενο αυτό μαζί με το υλικό που ΄χουν καταγράψει οι ίδιοι οι μαθητές αποτελούν μια «τράπεζα» πληροφοριών. Ο κάθε μαθητές μελετά το κείμενο ξεχωριστά. Ακολουθεί συζήτηση – επεξεργασία του κειμένου. Μοιράζεται έντυπο με ερωτήσεις που βοηθούν τους μαθητές να εστιάσουν την προσοχή τους στα ουσιώδη σημεία του κειμένου και να οδηγηθούν σε συμπεράσματα για τις συνήθειες, τις συμπεριφορές και τις ιδιαιτερότητες των Ποντίων.

            Πχ. Το πορτοφόλι των γυναικών ήταν πολύ μικρό.

Ποια νομίζετε ότι ήταν η θέση των γυναικών στον Πόντο;

Ο «κουκαράς» ήταν ένα αντικείμενο που έκανε τα παιδιά να τρομάζουν. ΤΑ αντικείμενα λοιπόν μας μιλούν, μας δίνουν πληροφορίες, αρκεί να μάθουμε στους μαθητές να παρατηρούν σωστά, να επεξεργάζονται τα δεδομένα για να οδηγούνται σε σωστά συμπεράσματα.

Στην συνέχεια οι μαθητές καλούνται να συνθέσουν κείμενο που να αναφέρεται στις συνήθειες, στις ασχολίες των Ποντίων, στα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν στην καθημερινή τους ζωή.

Ο γραμματέας κάθε ομάδας αναλαμβάνει να γράψει το κείμενο που παράγει όλη η ομάδα.

Όταν τελειώσουν όλες οι ομάδες, κάθε μέλος της κάθε ομάδας διαβάζει – ανακοινώνει την εργασία στους υπόλοιπους μαθητές.

Οι μαθητές αξιολογούν το έργο κάθε ομάδας και δίνεται κάποιο «bonus» στην  εργασία εκείνη που κρίνεται ως η πληρέστερη και πλέον οργανωμένη.

Οι εργασίες και από τις 5 ομάδες είναι χρήσιμες για το λεύκωμα που θα συμπληρωθεί στο τέλος της χρονιάς. Κλείνοντας την διδακτική ενότητα συζητούμε με τα παιδιά να μάθουν έναν Ποντιακό χορό με τη γυμνάστρια του Σχολείου.

 

 

 

ΜΕΘΟΔΟΙ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ: ΟΜΑΔΟΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ, PROJECT