Υλικό: ανοξείδωτο ατσάλι Έτος δημιουργίας: 1937 Τόπος διατήρησης: Μόσχα, Ρωσία Διαστάσεις: 24 μ. Ύψος
Βιογραφικό:
Η Βέρα Μουκίνα ήταν Ρωσίδα γλύπτρια. Γεννήθηκε στη Ρίγα και σπούδασε στη Μόσχα σε ιδιωτικές σχολές τέχνης. Στα 1912-14 ταξίδεψε στο Παρίσι, όπου πήρε μαθήματα γλυπτικής από τον διάσημο γλύπτη Εμίλ Μπουρντέλ. Αργότερα ταξίδεψε στην Ιταλία, όπου μελέτησε τη γλυπτική και γενικότερα την τέχνη της Αναγέννησης. Τα πρώιμα έργα της ήταν κυβιστικά, στη συνέχεια όμως προσανατολίστηκε στον ρεαλισμό, σε γιγαντιαίων διαστάσεων φόρμες. Το 1940 το στιλ της (σοσιαλιστικός ρεαλισμός*), που βασιζόταν σε αλληγορίες, δεν είχε την εκτίμηση του καθεστώτος της χώρας της και πολλές προτάσεις της για γλυπτά έργα δεν πραγματοποιήθηκαν ή έγιναν σ’ αυτά παρεμβάσεις. Η Μουκίνα υπήρξε ένας θρύλος για τους Ρώσους καλλιτέχνες. Προσπάθησε να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο, προκειμένου να υλοποιήσει τις ιδέες της. Το γνωστότερο έργο της είναι το κολοσσιαίων διαστάσεων «Ο εργάτης και η αγρότισσα (γυναίκα του κολχόζ*)». Άλλα έργα της είναι τα μνημεία του συγγραφέα Μαξίμ Γκόρκι στο Νόβγκοροντ και του συνθέτη Τσαϊκόφσκι στη Μόσχα.
Παρουσίαση του έργου:
Η Βέρα Μουκίνα ενδιαφερόταν πάντα για μνημειακού μεγέθους έργα, έγινε όμως διάσημη με το συγκεκριμένο έργο, που έχει τον τίτλο «Ο εργάτης και η αγρότισσα». Το έργο δημιουργήθηκε το 1937 με την ευκαιρία της Διεθνούς Έκθεσης στο Παρίσι και τοποθετήθηκε στη στέγη του ρωσικού περιπτέρου, ενός μοντέρνου κτιρίου με λιτές και δυναμικές φόρμες, το οποίο λειτούργησε τελικά, από άποψη εντυπώσεων, ως βάθρο του γιγαντιαίου αυτού γλυπτικού συμπλέγματος. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το γεγονός ότι το απέναντι ακριβώς κτίριο στην έκθεση ήταν το γερμανικό περίπτερο, ένα κτίριο με αρχαιοπρεπή ρυθμό, στη στέγη του οποίου δέσποζε ένας τεράστιος αετός, το έμβλημα της Γερμανίας.
Η Μουκίνα, δουλεύοντας με ομάδα συνεργατών της, δημιούργησε στον εκπληκτικό χρόνο των τριών μόλις μηνών αυτό το επικό γλυπτό, που έχει ύψος 24 μ. και βάρος 75 τόνους. Το υλικό του ήταν φύλλα από ανοξείδωτο ατσάλι που είχαν συγκολληθεί στο χέρι, σημείο-σημείο, με ειδική τεχνική ηλεκτροσυγκόλλησης (spot-welding). Τα συγκολλημένα φύλλα είναι εμφανή και έχουν ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα.
Οι δύο φιγούρες δίνουν την εντύπωση ότι κινούνται μπροστά με ταχύτητα. Έχουν το χέρι τους υψωμένο και κρατούν δύο εργαλεία, τα σύμβολα της τότε Σοβιετικής Ένωσης, το σφυρί (ο εργάτης) και το δρεπάνι (η αγρότισσα). Αυτά συμβόλιζαν τη συνεργασία εργατών και αγροτών, βιομηχανίας και γεωργίας. Το άλλο τους χέρι είναι τεντωμένο με δύναμη προς τα πίσω, οριζόντιο, σε ορθή γωνία με το υπόλοιπο σώμα. Στο αριστερό χέρι η γυναίκα κρατά ένα ύφασμα, προφανώς σημαία, που ανεμίζει με έντονες πτυχώσεις και τυλίγεται χαμηλά στη μέση του άντρα. Το φόρεμα της γυναίκας ανεμίζει με έντονες πτυχώσεις επίσης. Η σημαία συνδέει οπτικά τις δύο μορφές, οι οποίες αναπαριστάνονται παράλληλα. Η ομοιότητά τους, που είναι συμβολική, δημιουργεί ενότητα στο σύμπλεγμα. Ο θεατής βλέπει τις δύο μορφές από πολύ χαμηλά. Οι μορφές διαγράφονται πάντα με φόντο τον ουρανό.
Το έργο, παρά τον σύγχρονο δυναμισμό του και την ένταση των μορφών, φανερώνει έναν ηρωικό ρομαντισμό. Το θέμα παρουσιάζεται εξιδανικευμένο, εάν σκεφτούμε τις πραγματικές δυσκολίες της Σοβιετικής Ένωσης εκείνη την εποχή. Έχει έντονο ιδεολογικό - πολιτικό περιεχόμενο, το οποίο είναι τελικά τόσο κυρίαρχο, ώστε αποβαίνει σε βάρος της αισθητικής απόλαυσης που οφείλει να προκαλεί ένα αυθεντικό γλυπτό.
Το έργο αναπαράχθηκε αργότερα σε αφίσες, καρτ ποστάλ, γραμματόσημα και ως λογότυπος του σοβιετικού κινηματογράφου. Έγινε σύμβολο της χώρας του και χρησιμοποιήθηκε για να προβάλει τις ιδέες του καθεστώτος της Σοβιετικής Ένωσης. Σήμερα εκτίθεται σε εκθεσιακό κέντρο στη Μόσχα.
ΓΩΣΣΑΡΙ
Κολχόζ:
Αγροτικός παραγωγικός συνεταιρισμός στη Σοβιετική Ένωση. Σε αντίθεση με τα σοχβόζ (κρατικά αγροκτήματα), τα κολχόζ αποτελούσαν αυτόνομη, ελεύθερη και αυτοδιοικούμενη συλλογική οργάνωση των αγροτών, οι οποίοι καλλιεργούσαν για λογαριασμό τους μικρό τεμάχιο εδάφους γύρω από τις κατοικίες τους και συντηρούσαν ορισμένο αριθμό παραγωγικών ζώων.
Σοσιαλιστικός ρεαλισμός:
Όρος που αναφέρεται σε ένα ιδιαίτερο ρεαλιστικό ύφος στις εικαστικές τέχνες, στη λογοτεχνία και στον κινηματογράφο. Ο ρεαλισμός αυτός, που έχει τις ρίζες του στην ιδεαλιστική τέχνη του 19ου αιώνα, αποδίδει την κοινωνική πραγματικότητα, κάνει κοινωνική κριτική και εξυμνεί τις πολιτικές και κοινωνικές ιδέες του σοσιαλισμού. Το 1934 ανακηρύχθηκε ως η επίσημη τέχνη της τότε Σοβιετικής Ένωσης, αλλά εκφράστηκε και αλλού, όπως στην Ευρώπη, στην Κίνα, ακόμη και στις Η.Π.Α. Εκπρόσωποι του σοσιαλιστικού ρεαλισμού είναι ο Ισαάκ Μπρόντσκι, ο Αλεξάντρ Λακτιόνοφ κ.ά.
Κρατούν ένα δρεπάνι και ένα σφυρί. Τα εργαλεία αυτά συμβολίζουν τη συνεργασία των εργαζομένων, αλλά και δύο τομέων της παραγωγής, της βιομηχανικής και της αγροτικής, συνεργασία που είναι απαραίτητη για την οικονομική πρόοδο και ευημερία μιας χώρας. Απόκρυψη
3. Ποιες είναι οι διαφορές και ποιες οι ομοιότητες ανάμεσα στις δύο μορφές;
Κύρια διαφορά είναι τα χαρακτηριστικά του φύλου, δηλαδή ο ένας είναι άντρας και η άλλη γυναίκα. Ωστόσο, στο έργο κυριαρχούν οι ομοιότητες. Η στάση των δύο μορφών (ο άντρας σηκώνει το αριστερό χέρι και προβάλλει το αριστερό πόδι, ενώ η γυναίκα σηκώνει το δεξί χέρι και προβάλλει το δεξί πόδι) είναι φαινομενικά αντίθετη, στην πραγματικότητα όμως είναι αρμονική, είναι σαν να καθρεφτίζεται ένα σώμα.
Προς χάριν της ενότητας του συνόλου το γυναικείο σώμα παριστάνεται μυώδες και ταιριάζει οπτικά με το αντρικό σώμα. Η ομοιότητα αυτή έχει και νοηματικό περιεχόμενο. Έξυπνο εύρημα είναι επίσης και η σημαία που κρατά η γυναίκα. Οι πτυχώσεις του φορέματος της γυναίκας βρίσκουν οπτική ανταπόκριση, παραλληλία και ομοιότητα με τις πτυχώσεις της σημαίας που ανεμίζει πάνω στο σώμα του άντρα. Το στήθος του εργάτη προβάλλει μυώδες και δυνατό. Είναι σαν γυμνό, καθώς η φόρμα που φοράει κολλάει επάνω του. Το ίδιο δυναμικό και μυώδες είναι και το σώμα της γυναίκας, καθώς το φόρεμα κολλάει επίσης πάνω της. Απόκρυψη
Η εμπιστοσύνη στο δυναμικό μέλλον του ανθρώπου και η ανάδειξη της αξίας των απλών εργατικών ανθρώπων. Το έργο δημιουργήθηκε το 1937, λίγο πριν ξεσπάσει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Η συγκυρία της τοποθέτησης του συμπλέγματος αυτού απέναντι ακριβώς από το γερμανικό περίπτερο στη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού αποδίδει με τον καλύτερο τρόπο τις διαφορετικές ιδεολογίες και τις διαφορετικές κοινωνίες που θα συγκρούονταν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Απόκρυψη
Κατ’ αρχάς το μνημειώδες μέγεθός τους. Ο θεατής, συνηθισμένος σε αγάλματα με φυσικό μέγεθος ή και μικρότερο, εντυπωσιάζεται από το τεράστιο μέγεθός τους (46 μ. ύψος το «Άγαλμα της Ελευθερίας» και 24 μ. ύψος «Ο εργάτης και η αγρότισσα»). Κοινό στοιχείο επίσης είναι το κατόρθωμα της μηχανικής γνώσης, ώστε να υψωθούν αυτά τα αγάλματα στη θέση τους. Και τα δύο είναι κατασκευασμένα από φύλλα μετάλλου (χαλκός και ατσάλι), κολλημένα μεταξύ τους. Μορφολογικά έχουν κοινά στοιχεία: τον δυναμισμό των μορφών, το υψωμένο χέρι που κρατά ένα σύμβολο, την αποφασιστικότητα και τη σοβαρότητα του βλέμματος, τις έντονες πτυχώσεις των ρούχων, τη στάση που είναι η καταγραφή μιας έντονης στιγμής, αλλά που προεκτείνεται μέσα στον χρόνο. Κοινή επίσης είναι η νοηματική φόρτισή τους και οι ιδέες που προβάλλουν με τόσο έντονο τρόπο. Απόκρυψη
Το «Άγαλμα της Ελευθερίας» είναι πολύ μεγαλύτερο (46 μ.) από το άλλο (24 μ.). Το χρώμα του χαλκού στο «Άγαλμα της Ελευθερίας» έχει οξειδωθεί και είναι πράσινο, ενώ του ατσαλιού στο άλλο γλυπτό διατηρεί μια γκρίζα λάμψη. Το «Άγαλμα της Ελευθερίας» αποτελείται από μία μορφή, ενώ το άλλο είναι σύμπλεγμα δύο μορφών. Το «Άγαλμα της Ελευθερίας» έχει οπτικά μια μάζα συμπαγή, ενώ στο σύμπλεγμα παίζουν μεγάλο ρόλο και τα κενά. Η φόρμα του «Αγάλματος της Ελευθερίας» είναι αρκετά αυστηρή και σχετικά άκαμπτη, ενώ στο σύμπλεγμα η κίνηση είναι εντονότερη. Το «Άγαλμα της Ελευθερίας» είναι επισκέψιμο από το εσωτερικό του, ενώ το άλλο όχι. Το «Άγαλμα της Ελευθερίας» παριστάνει μια αρχαία θεότητα, ενώ το σύμπλεγμα παριστάνει σημερινούς ανθρώπους.
Διαφορά επίσης υπάρχει στους ιδεολογικούς συνειρμούς που γεννούν τα δύο αγάλματα στον θεατή. Τα αγάλματα αντιπροσωπεύουν δύο διαφορετικές χώρες (που άλλοτε ήταν σύμμαχοι, όπως π.χ. στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, και άλλοτε αντίπαλοι, όπως π.χ. την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου), δύο διαφορετικές κοινωνίες και σε προηγούμενες ιστορικές περιόδους δύο διαφορετικά πολιτικοοικονομικά συστήματα. Απόκρυψη
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΥΟ ΑΓΑΛΜΑΤΑ
1. Βρείτε εικόνες μνημειακών έργων αρχιτεκτονικής, γλυπτικής και ζωγραφικής από την αρχαία Αίγυπτο, την αρχαία Ρώμη κτλ.
2. Συζητήστε στην τάξη τη σχέση περιεχομένου και μορφής στην τέχνη.
3. Μελετήστε και παρουσιάστε στην τάξη με εικόνες και κείμενα ένα γλυπτό μνημείο του τόπου σας.