Εκτύπωση σελίδας

 

   

 Διδακτικοί στόχοι

 
   


Ο μαθητής στο τέλος του μαθήματος να μπορεί:
1. Να αποφαίνεται πότε δυο σώματα βρίσκονται σε θερμική ισορροπία, ύστερα από μέτρηση της θερμοκρασίας τους.
2. Να περιγράφει ποιοτικά τη θερμική αλληλεπίδραση ως συγκρούσεις δύο ομάδων μορίων που κινούνται με διαφορετική ταχύτητα και τη θερμική ισορροπία ως εξίσωση των ταχυτήτων των μορίων των δύο σωμάτων.

 

 
   

 Βασικές ιδέες μαθήματος

 
   


·

Η θερμική αλληλεπίδραση δυο σωμάτων οφείλεται στις συγκρούσεις των μορίων τους.

·

Η θερμική αλληλεπίδραση δυο [απομονωμένων από το περιβάλλον] σωμάτων οδηγεί στην θερμική ισορροπία τους, η οποία επιτυγχάνεται με τη σταδιακή εξίσωση των θερμοκρασιών τους.

 

 
   

 Εννοιολογικές δυσκολίες

 
   


Γενικά τα παιδιά αντιλαμβάνονται ποιοτικά ότι κατά την ανάμειξη δύο ίσων ποσοτήτων νερού με διαφορετικές θερμοκρασίες η τελική θερμοκρασία μεταβάλλεται. Λίγα, όμως, μπορούν να προβλέψουν την τελική τιμή της θερμοκρασίας, όταν δοθούν οι αρχικές τιμές.
Παρατηρήθηκε επίσης ότι οι μαθητές έκαναν σωστότερες προβλέψεις για την τιμή της τελικής θερμοκρασίας κατά την ανάμειξη ίσων ποσοτήτων ζεστού και κρύου νερού παρά κατά την ανάμειξη ίσων ποσοτήτων κρύου νερού. Πάντως, οι μαθητές δε θεωρούν απαραίτητα το θερμό και το ψυχρό ως όψεις της ίδιας οντότητας.
Σχετικά με το σωματιδιακό μοντέλο μαθητές ηλικίας 11-16 ετών, που έχουν διδαχθεί τη σωματιδιακή θεωρία, έχουν την τάση να αποδίδουν μακροσκοπικές ιδιότητες των υλικών στα σωματίδια, που τους αποδίδουν παρόμοιες ιδιότητες.

 
     

  

   

 Λέξεις κλειδιά

 
   

 
Θερμική επαφή, θερμική ισορροπία.

 

 

 

 

 

 

 

Βήματα κατά τη διαχείρηση του μαθήματος

 

 


1. Να γίνει πείραμα επίδειξης με τη θερμομέτρηση θερμού η/και παγωμένου νερού και την παρατήρηση της ανόδου ή καθόδου αντίστοιχα του θερμομετρικού υγρού στο θερμόμετρο (εφαρμογή της θερμικής ισορροπίας).
2. Να γίνει πείραμα επίδειξης και πρόβλεψη της τελικής θερμοκρασίας κατά την ανάμειξη ίσων ποσοτήτων θερμού και κρύου νερού, ψυχρού και λιγότερο ψυχρού νερού.